TEL-AFİ(LÎ) DE BEN DE VAR (MI)-y-IM

Değerli okurlar ,bilindiği üzere salgın süresince 2020-2021 Eğitim –Öğretim kısmen yüz yüze kısmen de uzaktan (e learning ) gerçekleşti. Bu noktada öğrenciler zaruretten de olsa okul kültüründen uzak kaldılar. Bunun yanında akademik bilgi açığı da alınan her türlü tedbir ve yapılan her türlü alternatif çalışmalara rağmen çığ gibi büyüdü. Bu hususta Bakanlık başta öğrenci olmak üzere öğretmen ve velilere yönelik 5 Temmuz / 31 Ağustos yaz dönemini içeren ,yaz tatilinde çocuklarımızın fiziksel, sosyal-duygusal ve akademik gelişimlerini bilimsel, sosyal, kültürel ,ve sportif eğitim faaliyetleri ile desteklemek amacıyla bir program hazırlamıştır. Bu konuda Bakanlığımıza müteşekkiriz elbette. Lakin anlam veremediğim bu kadar afili telafi programları açılmışken birtakım kısıtlamalara maruz bırakılışımız…

 Şimdi panoramanın arkasına bakarsak bunlar hangi tür kısıtlamalar, sınırlamalar ….Sizlerden duyuyor gibiyim. Evet bu kısıtlamalar öncelikle faaliyetle alâkalı süre kısıtlaması olarak karşımıza çıkmakta. Bir başka ve de en önemli kısıtlama ise afili telafinin malumunuz hazineye olan yükü,-Hoş bu projenin mali fizibilitesi yapılmamış olsa gerek -Bundan kaynaklı olarak da, resmî eğitim kurumlarında telafi programlarının il ,ilçe kota engeline takılarak Millî Eğitim Müdürlüklerinin yeşil ışık yakmaması. Sormak istiyorum şimdi. Resmî tüm eğitim öğretim kurumları ve bu kurumlarında kadro karşılığı görev yapmakta olan öğretmenlerimiz afili telafi programında gönüllülük esasınca öncesinde yapılan türlü toplantılar, bilgilendirmeler ile bu denli desteklenirken ve de önemsenirken iş uygulama safhasına geldiğinde yeterli ve de istekli öğretmenlerimizin bu afili telafiye dahil edilememesi, türlü sınırlamalara maruz bırakılması hiç de anladığım bir sey değil doğrusu.

 Bu noktada resmî –gayrı resmî bu kadar reklamı , duyurusu yapılan tel-afi(li) de neredeyiz? Var mıyız yoksa var gibi yok muyuz?

 Bir darb-ı mesel ile noktayalım. “Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz.”