‘Yeni normal’ yeni yaşam şekli, yeni kurallar, mesafeli, maskeli ve dezenfekteli bir yaşam bizi bekliyor. Eski normalin hepsini unutalım!
Eski yaşantımız normal değilmiş demek ki!
Yaşamında kendi içinde ilkeleri var. Bence biz bunları hepten unutmuştuk. Bir musibet, bin nasihatten öteye geçti.
Öyle ya Pazar günleri yaptığımız piknikler aklımıza gelsin. Sere serpe, ormanlar, mesire alanlarında yakılan mangallardan dolayı duman altı günleri hatırlayalım!
Aman efendim bir yere sığamamak, gittiği yerde üç piknik masasını birleştirip etrafını da kilimlerle kaplamak. Hopla, zıpla sonrada çöplerini ve çekirdek kabuklarını, sigara izmaritlerini öylece etrafa fırlat kaç.
Ne oldu! Haftaya yine geleceksin...
O çekirdek kabukları, çimlerin arasında öyle bir kalıyor ki, temizlik personeli bile illallah getiriyor.
Size tuhaf gelecektir ama piknik yapmayı da pikniğe gitmeyi de bu yüzden hiç sevmem. En son bir kere gittim. Ağaçlık yeşil nezih bir alan,temiz hava, bol oksijeni içime çekerken bir kaç saat içinde bir akın ettiler. Bir anda mangallar, semaverler yandı. Aman!bu ne demeye kalmadan, açık alanda dumandan boğuluyordum neredeyse.
Sahiller desen yine öyle.
İnsanlar ellerinden gelse denizi, sahili başka bir amaç için kullanacaklardı. Eskiden!
Kumda ayaklarıma çekirdek kabukları yapıştığı vakit, aklıma bir sürü mikrop geliyordu.Taşların arasında çiğnenmiş fırlatılmış sakızlar, sıcaktan erimiş ve terliğinize yapışıyor, sonra taşı onu eve kadar.
Akşamları sahilde yatak, yorganlı insanlarla karşılaşırdık. Tencere, tencere yemek taşıyanımı dersin, karpuzunu koltuğuna vurup gelenimi ararsın.
Şükür bunlardan kurtulacağız inşallah!
Yaşamın bir disiplini vardır. Bu orman, deniz ve Pazar günü bile olsa...
Bugün itibariyle yasaklar kalkıyor. Ne kadar zaman temkinli davranırız bilmiyorum.
Hadi bakalım, karantinadan öğrendiklerimizi ‘yeni normal’ yaşam şeklimizde de uygulayalım. Tam bir sistemi oturttuk, şimdi uygulama vakti.
