Son günlerde yanan ormanlarımızla birlikte yaşadığımız can ve mal kayıpları canımızı da çok yaktı, çok acıttı. Yaşanan acıyı sözcüklerle anlatmak gerçekten çok zor.
Öncelikle yaşamını yitirenlere Allah'tan rahmet, tüm ulusumuza baş sağlığı ve sabır dilerim.
Yaşanan büyük felakette milletimizin birlik ve beraberliğini, zor durumda olan insanımızın yanında olduğunu bir kere daha görmek, her ne kadar acımızı hafifletmese de, iyi duygular hissetmemizi sağladı. Bu nedenle acıyı hissedip, elinden geldiğince yardıma koşan herkese yürekten teşekkürler. Yangında zarar görenlerin yaralarını sarmak, acılarını azaltmak hiç kolay olmayacak biliyoruz. Ama milletimiz yine elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışacaktır, bundan hiş şüphemiz yok.
Yaşadığımız acı olaylar, başlangıcı, seyri ve sonuçlarıyla ister istemez siyasetin de gündemine oturdu. Oturması da gerekir. Tartışılmalı, eleştirilmeli, öz eleştiri yapılmalı ki doğruyu bulabilelim.
Tartışmaları aşama aşama ele alalım. Deniyor ki terör örgütünün kundaklaması sonucu çıktı yangınlar. Bu konuda yetkililer mutlaka açıklama yapacaktır. Sosyal medyada yayılan söylentilere itibar etmek, bu söylentilere göre davranış geliştirmek, içinde bulunduğumuz zor ve duygusal yoğunluğun yüksek olduğu günlerde doğru davranışlar sergilememize engel olabilir. Hatta dönüşü olmayan hatalar yapabiliriz. Sabırlı ve sakin olmak zorundayız. Ama aynı anda çok sayıda farklı noktada yangın başlaması şüpheleri haklı çıkarabilecek bir gösterge olabilir.
Burada terör ve terörist sözcüklerinin anlamlarına bakmanın tam zamanı olduğunu düşünüyorum.
Terör: (Sözlük anlamı) Genellikle siyasi bir dava uğruna girişilen, toplumu korkutmaya, yıldırmaya yönelik her türlü eylem.
Terörist ise bu eylemleri yapanlar olarak tanımlanabilir. Benim anladığım ise her türlü şerefsizliği yapar teröristler. Onlara terörist denmesinin nedeni de beklenen olası şerefsizliklerdir. Yaparlar, canımız yanar, içimiz acır, lânetleriz, ağız dolusu küfrederiz... Caydırıcı olur mu? Olmadığını deneyimlerimizle biliyoruz.
Caydırıcı olacak tek seçenek, terör eylemlerinin başarısız olması, teröristlerin eylem yapmaya bile fırsat bulamamasıdır. Bu da güçlü ve akıllı olmanızla, doğru kararlar alıp bu kararları ivedilikle uygulamanızla yakından ilgilidir. Yani yönetim iradesi, kararlılığı, memleket sevgisidir.
Peki, canımız yanarken yetkili, sorumlu ve görevlilerden beklenen irade, kararlılık, hazırlık, akıl ve bilimsel davranışları görebiliyor muyuz? Ne yazık ki sonuçlara baktığımızda bu sorunun yanıtı kesinlikle hayır olacaktır. Aksi olsaydı sonuç bu kadar can yakıcı olmazdı.
Bu durumu eleştirdiğinizde size kızanlar, hatta hainlikle suçlayanlar olduğunu üzülerek görmekteyiz. Akla gelen soru şu, teröristlerden melek davranışı beklemek mi, sorumlulardan görevlerini doğru yapmalarını beklemek mi daha doğru olur? Ben herkesin görevini adam gibi, yerinde kararlar ve uygulamalarla yapmasının daha doğru olacağını düşünen ve bekleyenlerdenim. Yapamıyorsanız, beceremiyorsanız düşün milletin yakasından.
Doğru yönetildiği takdirde neler yapılabileceğini görmek mi istiyorsunuz? 1923-1938 aralığında yapılanlar bizim topraklarımızda yaşandı. Ama yapanları bulmak kolay değil, haklısınız. Çünkü o dönemde, on beş yılda yoktan, sıfırdan uçak yapıp ihraç edebilen bir ülke olmamızı sağlayanlar vardı. Tek amaçları ülkemizin gelişmesi, kalkınması, her türlü tehtide karşı hazır durumda olmasıydı. Bunu sağlamak için ne gerekiyorsa yaptılar. Ama haklısınız şimdi onlar yok. O yüzden bırakın uçak ihraç etmeyi, yangın söndürme uçağımız bile yok. Çünkü o irade yok.
Tekrar, yaşamını yitirenlere Allah'tan rahmet, tüm ulusumuza baş sağlığı ve sabır dilerim...
