Elimde çayım, bir de uzun oturmuşum, durup dururken, en güçlü motivasyon duygusu ne olabilir, sorusu takıldı aklıma. Ooooofff offf!!! Hadi bakalım say bütün duyguları. Hepsini sayabilmem mümkün değil, biliyorum.
Önce olumlu (bana göre) duyguları saymaya çalışalım. Sevgi, saygı, mutluluk, sevinç, minnet, aşk, inanç, doyum, ilgi, sükunet, umut, gurur, huzur, duyarlılık, hayranlık, empati, sabır, hoşgörü... Daha da sayılabilir, ama şu an aklıma gelenler bunlar.
Hatırlamak istemesek de olumsuz (bana göre) duygulara da bir bakalım. Korku, nefret, iğrenme, tiksinme, bencillik, bıkkınlık, aşağılama, kompleks, ıstırap, kıskançlık, panik, duyarsızlık... yine daha pek çok sayılabilir, ama saymayacağım.
Bu duyguların içinden en güçlü olan bir olumlu, bir de olumsuz duygu seçmemi isteseniz, sevgi ve korkuyu seçerim. İnsan bir şeyi yapmaya karar verebilmek için önce motive olmalı. Motivasyonumuzu ise duygularımız sağlar. Hadi en güçlü iki duygunun motivasyon gücünü İnceleyelim.
Sevgi, gönüllülük doğurur, korku zorunluluk. Sevgi, saygıyı besler, korku, nefreti. Sevgi, dayanışmayı arttırır, korku yandaşlığı ve yalakalığı. Sevgiyle sağlanan motivasyon uzun sürelidir, korkuyla kısa. Sevgi fedakardır, korku tehditkar. Sevgi, iyi ki, derdirtir, korkuysa keşke. Sevgi huzurdur, korku telaş yumağı. Sevgi coşturur, korku susturur. Ooooo daha neler sayabiliriz neler...
Şimdi karar zamanı, sizin motive olmanız için ne lazım? Ne verelim abime? Sevgi mi, korku mu? Ben korkmaktan korkuyorum. Korkunun yaratacağı olumsuz duygulardan da... Sevgi alayım be kardeş.