Son zamanlarda, gençler hakkında yapılan eleştiriler sanki bir şikâyet yarışına dönüştü. ‘Çalışkan değiller, sabırsızlar, saygısızlar, bizim zamanımızdaki gibi değiller…
Bu cümleler, bir önceki neslin dilinden düşmek bilmiyor.
Peki, gerçekten mesele gençlerde mi, yoksa biz mi onları anlamakta zorlanıyoruz?
Öncelikle, şunu kabul etmemiz gerekiyor ki her kuşak kendi döneminin şartlarıyla şekil alıyor. Bugünün gençleri, teknolojiyle iç içe büyüdü ve büyümeye devam ediyor. Bilgiye ulaşmak için kitap karıştırmak yerine tek bir tık yetebiliyor bazen.
Evet, bizim gözümüzde sabırsız görünebilirler, ama aslında hız çağının çocukları onlar. Bu bir eksiklik değil, dönemin gerekliliğini yaşıyorlar sadece.
Bir de şu mevzu var: ‘Bizim zamanımızda şöyleydi, böyleydi’ diye başlayan ve ardı arkası kesilmeyen cümleler gençler için ne ifade ediyor, düşündük mü? Kendi gençliğimizi gözden geçirirken, onların yaşadığı zorlukları göz ardı ediyor olabiliriz. İş bulmanın her geçen gün daha zorlaştığı, hayallerin ekonomik krizlere duvara çarpar gibi çarptığı bir dünyada ayakta kalmaya çalışıyorlar. Bu baskı altında nasıl bir motivasyon bekliyoruz onlardan?
Gençleri eleştirmek kolay, ama anlamaya çalışmak zor. Bizde kolay olanı yani gençleri anlamak yerine eleştiriyoruz!
Onlara gerçekten kulak veriyor muyuz? Kendi değerlerimizi dayatmak yerine, onların dünyasını tanımaya çalışıyor muyuz? İstedikleri sadece biraz destek, biraz güven, biraz anlayış. ‘Bizim zamanımızdaki gibi değilsiniz’ demek yerine, ‘Sizi dinliyoruz, yanınızdayız, anlıyoruz’ diyebiliyor muyuz?
Belki de problem gençlerde değil, onları sürekli eleştiren biz yetişkinler de. Belki de onları beğenmek için önce kendi önyargılarımızı bir kenara bırakmamız gerekiyor.
Unutmayalım! Bugünün gençleri, yarının dünyasını şekillendirecek. Ve onlara duyduğumuz güven, bu geleceğin temel taşı olacak!